AB VFD

Talimatları ayarlama ve sıfırlama (SET/RST) (1) SET (talimatı ayarla) İşlevi, çalıştırılan hedef elemanı ayarlamak ve sürdürmektir. (2) RST (sıfırlama talimatı), çalıştırılan hedef elemanı sıfırlar ve onu temiz durumda tutar. SET ve RST komutları kullanıldığında X0 normalde açık ve bağlı iken Y0 ON olur ve bu durumda kalır. X0'ın bağlantısı kesilse bile Y0'ın AÇIK durumu değişmeden kalır. Yalnızca X1 normalde açık ve kapalı olduğunda Y0 KAPALI olur ve bu durumda kalır. X1 normalde açık ve bağlantısı kesilmiş olsa bile Y0 KAPALI kalır. SET ve RST komutlarını kullanma talimatları: 1) SET komutunun hedef elemanları Y, M, S'dir ve RST komutunun hedef elemanları Y, M, S, T, C, D, V ve Z'dir. RST talimatı genellikle temizlemek için kullanılır. D, Z ve V'nin içeriğidir ve ayrıca kümülatif zamanlayıcıyı ve sayacı sıfırlamak için kullanılır. 2) Aynı hedef eleman için SET ve RST herhangi bir sırayla birden çok kez kullanılabilir ancak son çalıştırılan geçerlidir. Ana kontrol talimatları (MC/MCR) 1) Ortak seri kontakların bağlantısı için MC (Ana Kontrol Talimatı) kullanılır. MC yürütüldükten sonra sol bara MC kontağının arkasına hareket eder. 2) MCR (Ana Kontrol Sıfırlama Talimatı) MC komutunun sıfırlama talimatıdır, yani MCR komutu sol veriyolunun orijinal konumunu geri yüklemek için kullanılır. Programlamada çoğu zaman birden fazla bobinin aynı anda bir veya bir grup kontak tarafından kontrol edildiği görülür. Her bobinin kontrol devresinde aynı kontaklar seri olarak bağlanırsa, çok sayıda depolama birimi işgal edilecektir. Ana kontrol komutunu kullanmak bu sorunu çözebilir. MC ve MCR komutları, sol veriyolunu sağa hareket ettirmek için MC N0 M100'ü kullanır, böylece Y0 ve Y1, X0'un kontrolü altındadır; burada N0, yuvalama seviyesini temsil eder. Yuvalanmamış bir yapıda N0 sınırsız sayıda kullanılabilir; MCR N0, orijinal sol veri yolu durumuna geri dönmek için kullanılır. X0'ın bağlantısı kesilirse MC ile MCR arasındaki talimatlar atlanacak ve aşağıya doğru yürütülecektir. MC ve MCR talimatlarını kullanma talimatları: 1) MC ve MCR komutlarının hedef elemanları Y ve M'dir ancak özel yardımcı röleler kullanılamaz. MC 3 program adımını, MCR ise 2 program adımını kullanır; 2) Ana kontrol kontağı, ladder diyagramındaki genel kontağa diktir. Ana kontrol kontağı, sol baraya bağlı normalde açık bir kontaktır ve bir grup devreyi kontrol eden ana anahtardır. Ana kontrol kontağına bağlanan kontaklar LD veya LDI komutunu kullanmalıdır. 3) MC komutunun giriş kontağının bağlantısı kesildiğinde, MC ve MCR'deki sıfırlama/ayar talimatları tarafından yönlendirilen kümülatif zamanlayıcılar, sayaçlar ve bileşenler önceki durumlarını korur. Kümülatif olmayan zamanlayıcılar ve sayaçlar, OUT komutuyla çalıştırılan bileşenler sıfırlanacaktır. 22'de X0'ın bağlantısı kesildiğinde, Y0 ve Y1 KAPALI hale gelecektir. 4) MC komutlarının bir MC komut alanında tekrar kullanılmasına yuvalama denir. Maksimum yuvalama düzeyi sayısı 8'dir ve sayılar N0 sırasına göre artar→N1→N2→N3→N4→N5→N6→N7. Her seviyenin dönüşü, karşılık gelen MCR komutunu kullanır ve en büyük sayıya sahip yuvalama seviyesinden sıfırlanır. Diferansiyel talimatlar (PLS/PLF) (1) PLS (yükselen kenar diferansiyel talimatı), giriş sinyalinin yükselen kenarında bir tarama döngüsünün darbe çıkışını üretir; (2) PLF (düşen kenar diferansiyel talimatı), giriş sinyalinin düşen kenarında bir tarama döngüsünün darbe çıkışını üretir. Sinyalin kenarı diferansiyel komut tarafından algılanır ve Y0'ın durumu set ve reset komutları ile kontrol edilir. PLS ve PLF komutlarını kullanma talimatları: 1) PLS ve PLF komutlarının hedef elemanları Y ve M'dir; 2) PLS kullanırken, hedef eleman sürücü girişi AÇIK olduktan sonra yalnızca bir tarama döngüsü içinde AÇIK olur ve M0 yalnızca X0'un normalde açık kontağı kapalıdan açıka değiştiğinde yalnızca bir tarama döngüsü içinde AÇIK olur; PLF komutunu kullanırken, sürüş için giriş sinyalinin yalnızca düşen kenarı kullanılır ve geri kalanı PLS ile aynıdır.